Martien aan het werk met Marcel
Als Pilatesdocente kom ik met veel verschillende mensen in contact. Vrouwen, mannen, sporters, niet-sporters, alle leeftijden,… erg leuk! Hoe langer ik bezig ben met Pilates, hoe meer ‘bijzondere’ klanten ik over de vloer krijg. In mijn vorige column had ik het al over zulke klanten. Ook dit keer vertel ik graag over een bijzondere klant nl. “Marcel”.
Het syndroom van Guillain-Barré
Marcel, heel zijn leven al landbouwer in hart en nieren, vol levenslust, altijd actief! Tot op een dag in 2005. Hij werd geveld door buikgriep. Na een weekje voelde hij zich stukken beter tot vrij plots hij opnieuw leek te hervallen. Hij voelde zich erg verzwakt en had overal last van stijfheid. Het werd zelfs zo erg dat hij op een gegeven moment niet meer kon rechtstaan en stappen zonder ondersteuning. Dat kon geen griep meer zijn. Na verder onderzoek kon de diagnose worden gesteld, Marcel leed aan het syndroom van Guillain-Barré (GBS). Het syndroom is een niet-aangeboren aandoening die leidt tot het niet of onvoldoende functioneren van de spieren, zelfs verlamming is mogelijk.
Footwork op de Reformer
Hoe komt Marcel tot bij mij…
In oktober 2014 had mijn vriend (student kinésitherapie) de opdracht een klinische exploratie te doen voor neurologie. Marcel, een achterneef van mijn vader, wilde wel ‘patiënt’ van dienst zijn. Dus op naar Marcel voor een interview, ik mocht mee als notulist. Marcel deed zijn verhaal uitvoerig en erg duidelijk. Hij zat er blijkbaar niet mee verveeld om te vertellen wat de gevolgen van zijn ziekte waren: minder goed kunnen stappen, dansen, fietsen,… net wat hij allemaal graag deed. Ik kon niet anders dan meeleven uiteraard en stond ik versteld van de positiviteit die hij aan de dag legde!
Hij vertelde dat hij vrijwel vanaf het begin wist dat hij nooit meer 100% zou herstellen maar hij wilde en wil er toch alles aan doen om zo dicht mogelijk bij die 100% te geraken. Tijdens en vooral na zijn ziekenhuisopname vulde revalidatietherapie het merendeel van de dagen. Eerst uitvoerig in de revalidatiekliniek, nadien (en nu nog steeds) therapie bij de kinésist, 3x per week.
Ik, met in mijn achterhoofd natuurlijk altijd Pilates ;-), was ‘getriggerd’. Dus ik zeg hem: “als je wil, dan wil ik je wel eens laten kennismaken met de reformer e.d…”
Geen idee of we tot verbetering konden komen maar ik wilde het absoluut proberen! En zo gebeurde het, in oktober kwam hij, samen met mijn vader naar de studio. Mijn eerste mannen duoles by the way! En 2 vliegen in 1 klap, want mijn vader is nooit de sportiefste geweest en had regelmatig allerhande kwaaltjes. Ik was dus erg blij dat ook hij Pilates met z’n vele voordelen zou leren kennen.
De eerste sessie…
Ik weet nog dat ik dacht: “heb ik hier wel goed over nagedacht?”, “kan ik dat wel”, “wat kan hij, wat kan hij niet…”. Uiteraard bereid je je wel voor, maar je komt pas echt meer te weten wanneer je iemand ziet bewegen. Dus ja, spannend vond ik het zeker! Eerst de basics op de Reformer. Hoe beweegt hij, hoeveel springs kan hij aan, welke spieren gebruikt hij wel/niet,… Al vanaf Footwork kan je zoveel zien: hij had erg veel moeite om zijn voeten in de juiste positie te houden, niet voldoende kracht om met 3 of 4 springs te werken, Tendon Stretch was absoluut geen optie!
Doorheen de rest van de serie merkte ik ook dat hij verder vrij stijf was in zijn benen, dat coördinatie niet altijd even makkelijk was, dat hij bij bepaalde bewegingen krampen kreeg,… Op basis daarvan werkten we verder; Leg Springs, Stretches,…. Hij deed het allemaal, met een fantastische inzet! Heerlijk om met zo’n persoon te mogen werken!
De vraag was natuurlijk: gaat hij verschil voelen? We hadden afgesproken dat we 10 sessies zouden inplannen en van daaruit verder zouden kijken. Zijn motto: baat het niet dan schaadt het niet.
Het verdere verloop…
En ja, ondertussen zijn we al ruim in de 2 reeks van 10 sessies! Waar hij het meest last van ondervindt in zijn dagelijks leven is het krachtverlies in beide benen en voeten, dus hij kent het ondertussen: Springs, Springs, Springs! Op de Reformer, aan de Cadillac, op de Chair. Aangezien ik helaas nog geen Foot Corrector heb, moet ik inventief zijn, dus voeg ik balletjes en therabanden toe aan mijn arsenaal. Ook de Barrel komt aan bod om zijn stijfheid aan te pakken. Ik prijs me gelukkig dat ik ondertussen een ‘uitgebreide’ studio heb.
Duet Reformer
Dank je wel!
Het mooiste is natuurlijk als je vooruitgang ziet en als je te horen krijgt dat men zelf vooruitgang merkt in het dagdagelijkse leven. Want daar gaat het tenslotte om! Zeker voor iemand als Marcel bij wie het helemaal niet zeker was of er nog wel verbetering kon zijn. Hij voelt het verschil duidelijk, ook zijn vrouw vertelde me vorige week nog dat hij sterker is geworden. En dat vind ik echt fantastisch! Ook deze column eindig ik graag met een Dankjewel, aan Marcel voor zijn doorzettingsvermogen en positieve ingesteldheid.
En uiteraard een Big Thank you aan Joe Pilates himself! Om dit vernuftige bewegingssysteem uit te vinden! Ik denk dat hij blij zou zijn, moest hij weten hoeveel mensen baat hebben bij zijn ‘Contrology’.
©Martien Janssen
Geef een reactie