“Wij zijn gewoon open, hoor!”
Zij konden kennelijk wél waarborgen dat ze de verspreiding van het virus konden tegenhouden.
Toen ik op 13 maart op eigen initiatief mijn Pilates studio sloot i.v.m. het Corona virus en die mededeling postte op Social Media voor mijn leden en volgers, reageerden prompt andere Pilates studio’s met een luid en duidelijk tegengeluid. “Wij zijn gewoon open, hoor!” meldden ze vrolijk op Linkedin en Facebook. Daarna volgde steevast de verzekering dat zij verantwoord bezig waren, want zij maakten de apparatuur en deurknoppen super schoon en legden de matten anderhalve meter uit elkaar.
Dat impliceert dat zij, in tegenstelling tot de studio’s die hun verantwoordelijkheid namen en de tent sloten, kennelijk wel konden waarborgen dat ze de verspreiding van het virus konden tegenhouden.
Dat woordje “gewoon” heeft een extra geniepige dubbele lading. Alsof de hele wereld zwaar overdrijft en zij de enige zijn die de uitzonderlijke controle hebben.
Laten we in godsnaam hopen dat hun clientèle verstandiger is. Als iets ons duidelijk maakt, dan is het dat het individu nou ECHT het verschil kan maken. Elke sterveling op aarde kan hieraan positief bijdragen!
Hoogmoed of desinteresse?
Waarom houden ze zich dan vervolgens niet aan die adviezen?
Het is heel verwonderlijk dat een ondernemer die de gezondheid van mensen beroepsmatig heel serieus behoort te nemen, zulke gevaarlijke oproepen doet. Helemaal als de overheid daartoe duidelijke richtlijnen heeft gepubliceerd. Waarom houden ze zich dan vervolgens niet aan die adviezen? De overtuiging dat het zo’n vaart niet loopt? Dat zij onaantastbaar zijn? Is het hoogmoed of desinteresse? Egoïstische onnozelheid?
Elke dag sterven er mensen eenzaam en alleen
De nadrukkelijke richtlijnen en maatregelen van de overheid zijn bedoeld om o.a. blijvend te kunnen voldoen aan de dringende zorg voor de zieken
Elke dag komen er meer zieken bij en voelen mensen zich hondsberoerd, maken ouders zich grote zorgen over hun doodzieke kinderen en bepalen verpleegkundigen tot hun grote afgrijzen wie er wel en wie er niet aan de beademing kan.
Dagelijks sterven mensen, oud én jong, eenzaam en alleen, omdat het Corona virus ongecontroleerd om zich heen kan grijpen.
De nadrukkelijke richtlijnen en maatregelen van de overheid zijn bedoeld om o.a. blijvend te kunnen voldoen aan de dringende zorg voor de zieken, maar dat kan niet als ook de zorgverleners omvallen en dat kan zéker niet als mensen de adviezen niet opvolgen of zelfs aan hun laars lappen.
Als je haar maar goed zit
Hoe doet ze dat op anderhalve meter afstand?
Als dan vervolgens op zondagmiddag 15 maart premier Rutte een decreet uitvaardigt en sportscholen verbiedt nog langer activiteiten te faciliteren, dan val je van je stoel van verbazing als ondanks dat wederom Pilates studio’s, tandartsen, kappers enzovoorts dood leuk mailen en berichten posten op Social media dat hun clientèle “gewoon” naar de praktijk of studio kan komen. Pardon??
De ernst van de zaak wordt door de premier absoluut duidelijk gemaakt als hij het volk toespreekt, maar het lijkt wel of de maatregelen niet voor iedereen gelden.
Ik kan me voorstellen dat je voor spoedgevallen naar de tandarts moet kunnen, maar de rest, zoals je kapsel of je pukkels, kan vast nog wel even wachten.
Toch zijn kappers open. Als je haar maar goed zit, lijken mensen te denken in de kappersstoel. Of je daarmee verantwoordelijk bent voor de dood van een ander, doet er niet toe. In mijn straat werkt een schoonheidsspecialiste nog steeds klant na klant af, want die mee-eters moeten worden uitgeknepen. Hoe doet ze dat op anderhalve meter afstand?
De buitenkant is misschien opgeknapt, maar van binnen getuigt het niet van schoonheid.
De sportscholen en Personal trainers dienen het voorbeeld te geven
Je dient als je met mensen werkt, je verantwoordelijkheid te nemen
In tijden van nood komt de ware aard van de mens naar boven. Je kan op Social media wel de ene tegel naar de andere delen over “LOVE”, “RESPECT”, RESPONSIBILITY”, “HEALTH” enzovoort, maar dat is wel een heel dun vernislaagje als je tijdens een crisis andere belangen hebt.
Je dient als je met mensen werkt, je verantwoordelijkheid te nemen. Pilates studio’s, zelfstandige Pilates instructeurs, Personal trainers, kappers, pedicures, schoonheidsspecialistes moeten dat toch beseffen?
De sportscholen en Personal trainers dienen het voorbeeld te geven, omdat zij JUIST als geen ander behoren te weten wat goed is voor de gezondheid. Je moet je echt doodschamen als je nu nog anderen in gevaar brengt. Je kan namelijk absoluut niet meer zeggen dat je niet wist dat de pandemie zulke ernstige vormen aan ging nemen en Nederland zou treffen, want vanaf december 2019 is dit dé topic in de media.
Uiteraard is het afschuwelijk voor een ondernemer, om nu van de ene op de andere dag je omzet te zien verdampen. Maar je had het ook kunnen zien aankomen en je proactief kunnen opstellen. Stop meteen je energie in creatieve oplossingen i.p.v. de volksgezondheid schade toe te brengen.
Vertwijfeld vraag ik me af waarom ze zo’n onverschillige arrogantie hebben.
Als ik aanstalten maak om er wat van te zeggen, krijg ik dreigende blikken toegeworpen van de gespierde instructeurs en sporters
We bevinden ons momenteel in een science fiction-achtige situatie, maar toch zie ik vandaag in mijn straat buren met hun hele gezin op bezoek gaan bij andere buren; ze hebben een kinderfeestje.
Buiten lijkt het wel alsof kinderen denken dat het ijsvrij is. Overal zie ik in de speeltuinen spelende kinderen die over elkaar tuimelen en geen ouders in het zicht.
Pubers zie ik opgetogen basketballen terwijl ze elkaar high fives geven. Ze geven de indruk dat ze ongenaakbaar zijn. Natuurlijk verveel je je als kind, maar de ouders behoren hun kinderen nu bezig te houden. Zij weten immers toch beter? Vogelaars zie ik hutjemutje op elkaar gepakt bij een recreatieplas in de omgeving met camera’s met enorme lenzen vogels spotten.
En zojuist nog zag ik een grote groep mensen die onder leiding van een aantal Personal Trainers Crossfittend en Bootcampend over elkaar rollebollen op een speciaal daarvoor ingerichte buitenplek met allerlei hang- en klimtoestellen.
Als ik stil sta en naar de groep kijk en aanstalten maak om er wat van te zeggen, krijg ik dreigende blikken toegeworpen van de gespierde instructeurs en sporters. Zo van: “Waag het niet hier iets van te zeggen, want dan…!”. Ik voel de dreiging van de kleerkasten, loop maar snel weg, maar voel me machteloos en verdrietig. Vertwijfeld vraag ik me af waarom die mensen zo’n onverschillige arrogantie hebben. Een houding die verstrekkende gevolgen heeft.
Zouden ze er nog zo over denken als er een geliefde in hun naaste omgeving komt te overlijden door het COVID19-virus?
Geef een reactie