Romana met Marjorie aan de champagne
Kwam de dood van Romana onverwacht?
Ja en nee. We wisten dat ze niet goed lag en niet helemaal meer “onder ons” was, maar ze was er met haar voelbare energie. Toen een collega mij belde met het trieste nieuws, leek het alsof de aarde even stil stond. Als iemand je zo intens heeft begeleid en vertrouwd om het werk voort te zetten, want in wezen is Romana het fundament van deze studio, raakt haar dood je heel erg diep. She touched many, many people! Bovendien voel ik het als een enorme verantwoordelijkheid om het werk goed te blijven doen. Nog meer dan ooit. Ik word een beetje weemoedig als ik denk aan Romana. Ze kwam hier regelmatig in de studio en ik heb het gevoel alsof de navelstreng doorgesneden is. Maar het is ook mooi dat ze op zo’n hoge leeftijd in haar slaap is overleden en werd bevrijd. Ze zat gevangen in haar lichaam, want ze was al een tijdje niet meer de krachtige Romana. Zowel fysiek als geestelijk was ze niet meer sterk. Ze was niet echt meer hier. Het is mooi dat ze zo rustig kon heengaan en de transitie heeft gemaakt.
Kunt u iets vertellen over de band die u had met Romana Kryzanoswka?
Romana was voor mij een professionele moeder. Ze was mijn tweede moeder. Wij deelden samen “vrouwen dingen”. Ze had veel belangstelling voor mij. Ze leerde mijn ouders kennen en we gingen graag thee drinken in het Kurhaus in Scheveningen. Romana was gewoon familie voor mij. Zij was een warme, vrolijke en ondeugende vrouw met heel veel humor, soms met spot. Maar ze kon ook streng zijn; tijdens de lessen kwam ze een keer naar me toe en zei: “Hé, Marjorie, you didn’t do your excersises, because I see your back! I told you, you have to exercise everyday!” Op vrijdagmiddag ging altijd de champagnefles open. Ze maakte van het leven een feest. Ze genóót van dansen. Je zag haar stralen als ze danste. Romana was een échte dame! Haar huis stond open voor iedereen. Ik bleef tijdens de opleiding gewoon bij haar logeren en ik deelde met haar alles naast het leven in de Pilates Studio. Ik stond om 5 uur ’s morgens met haar op en ik hoorde haar in alle vroegte rommelen. Daarna liepen we samen om half 7 door Central Park . Om 7.00 uur ging haar studio open. Ze heeft altijd heel hard gewerkt en verlangde dat ook van anderen. Ze kon niet zo goed tegen ‘slappelingen’. Romana gaf heel veel. Ze kon met iedereen omgaan, kende geen rangen en standen en maakte geen onderscheid. Ik mis haar enorm!
Geef een reactie