Het gebeurt voortdurend en het is op zo’n moment overweldigend. Ook zo voelde het bij mij. Het ging pas aan me zitten toen ik voelde dat er blokkades ontstaan in je lijf die je voor een confrontatie zetten met jezelf. Als het aan het begin tijdens je eerste Pilatesles gebeurt, dan is het vooral de teleurstelling ten aanzien van jezelf die je ego of je innerlijke kind oproept. M.a.w. je bent boos als een kind op jezelf en je voelt dat het nooit meer goed komt. Dat jij geen schijn van kans maakt om ooit Pilates te kunnen. Ja, daar zijn ze die radicale gedachtes die je van een goed voornemen in een negatieve stemming brengen. Het gaat zover dat je werkelijk niks goed meer vindt over jezelf en je het toch allemaal niet kan.
Goed nieuws
Maar ik heb goed nieuws, want als dit gebeurt is het de kunst om jezelf te omarmen voor waar je staat op dit moment en wat je lijf eigenlijk aan het vertellen is. Dan is het kwestie dat je dat boze kind in jezelf even laat schoppen. Je mag ernaar kijken, hoe je gedrag verandert door toedoen van de negatieve gedachtes die jou pijn doen. Eens je uitgeschopt raakt en je hebt dat toegelaten, dan komt een moment van ‘en hoe nu verder’. Hier mag je naar de emotie toestappen die jou d.m.v. de Pilatesles heeft geconfronteerd met je lijf.
Blokkades
Toen ik dat ben ondergaan kwam ik erachter dat ik een blokkade voelde in mijn lijf. En misschien ben je dat (nog) niet gewend om op deze manier te handelen, wel hopelijk weet je dan dat het enkel een perceptie is uit je omgeving, de samenleving, je verleden die als een stemmetje in je hoofd holt. En dat percepties niks anders zijn dan gedachtes; die van jezelf of die van anderen. Dat is het gelukkig maar. Eens je zover bent kan je inzien dat deze perceptie je niet verder brengt dan schuldgevoel, boosheid, verdriet, pijn, allemaal emoties die je al zolang kent en je eigenlijk nog nooit iets hebben opgeleverd.
Zo heb ik het zelf gedaan
Eens ik besefte dat er maar weinig overbleef om op te bouwen in deze gedachtengang, ben ik gaan vragen aan mijn lijf wat ik moet weten, waarom het een blokkade aandraagt. En dat doet het echt niet voor niks, het laat jou iets weten waar je ALTIJD mag naar luisteren. Althans wel als je er overheen wilt geraken zonder het weg te duwen of doorheen de pijn te gaan. Zo werkt het helaas niet. Het is een respectvolle conversatie met je lijf. Een lijf dat reageert op elke prikkel uit jouw gedachte, jouw perceptie, dat van een ander, dat van een stemmetje uit het verleden.Het gaat om deze confrontatie, zoals ik dat heb ervaren tijdens stretchoefeningen onlangs. Op dit moment voel ik nog steeds een enorme ballast zitten in mijn lendenen en onderrug die mij onmiddellijk zouden kunnen laten opgeven. De stretchoefeningen voelen zwaar en ik krijg de gedachtes binnen dat ik moet stoppen en het niet kan. Maar omdat ik heb geleerd op deze momenten te gaan ontspannen, eventueel door het aan te geven aan je Pilatesdocent dat je hier en nu een een blokkade voelt. Dat helpt! Een goeie docent voelt met je mee en zoekt naar mogelijkheden. Stelt je gerust! Door dan op zo’n moment bij jezelf te blijven en alle stemmetjes terug te sturen naar de perceptie waar ze vandaan komen kan je beginnen met ontspannen. Voel maar hoe je lijf reageert op ontspanning. Steeds dieper durven in de ontspanning te gaan, ook al voelt dat ongewoon. Het duurt wetenschappelijk gezien soms meer dan 2 weken om een gewoonte aan te leren en te veranderen. Doe het gewoon zonder je af te vragen wanneer het verandert! Heel belangrijk. Het vraagt misschien om een stapje terug te doen. Om te herzien waar je de grens hebt gepasseerd. Rust te plaatsen in dat lichaamsbesef en in dit lichaamsdeel dat zo graag de juiste aandacht wil. Deze te waarderen dat het op deze manier, en enkel deze manier, kan groeien.
Je lijf groeit opnieuw met Pilates zoals dat het heeft gedaan na je geboorte
Je wordt geboren en je bent gretig om dingen te kunnen, als baby schreeuw je het werkelijk uit je lijf tot er geluisterd wordt naar je. Tot je iets kan. Je lijf heeft geleerd om te stappen, te stretchen, te vallen,enz…tot het weer geleerd heeft om vooral te zitten, nog maar weinig te bewegen (althans voor de meeste mensen). En dan wordt er ineens beslist om Pilates te doen en protesteert het. Het is ontwend uit zijn natuurlijk vermogen om te willen groeien in elke beweging. Maar als we Pilates doen, dan moet het toch maar willen, zeggen onze gedachtes. Wees je dan bewust dat het achter gebleven is, ooit in eenzelfde beslissing om niet meer te gaan bewegen. Dus laat het ons blokkades zien. M.a.w. nieuwe kansen om te groeien,.opnieuw te groeien. En dat kan het,.wat zeg ik, dat kan het heel goed! Alleen is tijd de beste raadgever geworden en wijsheid in het gezond omspringen met ons lijf cruciaal. En dat kan jij alleen weer toelaten mits je realiseert dat je nu alle tijd hebt om dat te doen en je wijs genoeg bent om jezelf die kansen te geven. Het oude moet er eerst uit en dat laat het jou snappen via haar blokkades eer het nieuwe kan intreden. Tijd bestaat echter niet binnen Pilates. Alles wordt op een natuurlijke wijze benaderd, ook al heb je soms heel veel spierpijn. Stapje terug of verder doorgaan;allemaal binnen jouw grenzen en jouw beslissing. Want alleen jij kan je lichaam voelen. Blijf gul naar jezelf, verspil geen kansen, neem ze op 1 voor 1!!!
Succes!!!!!
©Michèle Quaegebeur
Oprichter en eigenaar van Pilates Studio Van Sonsbeek. Pilates Instructeur. Oprichter en eigenaar van Pilatesglossy Nederlands en Pilatesglossy International. Oprichter en eigenaar van Face Yoga Method®Netherlands.
Geef een reactie